زندگی نامه شهید صفر آقايي اَرايي
در سال 1340 در «بابل» متولد شد. «صفر» در همان كودكي، پدرش «ببوگل» را از دست داد و زير سايه محبت مادرش «خاتون» باليد و بزرگ شد.
تحصیلاتش به مقطع ديپلم علوم تجربي از دبيرستان «آيت­الله طالقاني» زادگاهش ختم می‌شود.
او که پرورش‌ یافته یک تربیت دینی بود، در ادای واجبات و مستحبات می‌کوشید و از انجام محرمات دوری می‌کرد. با قرآن، این منبع نور و رحمت نیز مانوس بود و در عمل به فرامین آن، کوشا. علاوه بر آن، با الگوپذیری از سیره اهل بیت(ع)، همواره در پی کسب کمال معنوی و فضایل انسانی بود.
برادرش «جعفر» از خلق ‌وخوی وی چنین مي گويد: «اهل صله رحم بود. در بين اقوام، اگر مشكلي پيش مي‌آمد، مشكلشان را حل مي كرد. در برابر سختی‌ها، صبور بود. بعد از فوت پدر که هزينه تحصيل ما به گردنش افتاد، سعي مي كرد تا آن جا كه مي تواند كار كند و خرجمان را  را فراهم نمايد. حتی با خریدن جایزه، ما را تشویق می‌کرد.»
او كه زمان انقلاب، هفده بهار از عمرش مي گذشت، در راهپيمائي هاي سطح شهر شركت مي كرد. در گرفتن شهرباني و قصر شاه نیز حضور داشت.
با تشکیل بسيج و كميته، فعالیت‌هایش را در راستای حراست از دستاوردهای انقلاب از سر گرفت. در انجمن اسلامی نیز، اقدامات درخور توجهی انجام می‌داد. او حتی در کسوت مسئول شورا مشغول خدمت بود.
در 61/08/27 به عضويت سپاه درآمد و بیش از پیش به دفاع از وطن همت گمارد.
«عيسي عباس زاده» از دوستش چنین مي گويد: «شب تاسوعا ما در سنگر مشغول انجام مراسم بوديم. به او گفتم: هدف از آمدن به سپاه چيست؟ ايشان گفتند: ديني را كه بر گردن من است، ادا كنم.»
صفر در كردستان، مسئول بهداري بود و به مجروحان كمك مي كرد.
و سرانجام، صفر در 63/03/19با حضور در منطقه جوانرود کردستان، به عنوان مسئول بهداری، بر اثر اصابت گلوله به پشت و سر مجروح شد. سپس با انتقال به بيمارستان، به درجه والای شهادت نائل آمد. پيكر پاكش نیز در گلزار شهداي «معتمدي» زادگاهش به خاك سپرده شد.

***

شهید صفر آقایی
سی امین شهید دهستان لفور پاسدار شهید صفر آقایی فرزند ببوگل متولد سال ۱۳۴۰ از روستای امام کلاست.
 پاسدار شهید صفر آقایی در تاریخ شهادت 1363/03/19 در جبهه جوانرود به فیض عظیم شهادت نایل آمد.
مزار شهید گلزار شهدای آرامگاه معتمدی بابل می باشد.
این چند بیت از قصیده معروف شهدای لفور (شاعر محرابی عزیز) که در رثای آن شهید بزرگوار سروده شد.
صفرِ آقايي مرد خدا بود        شهادت را خريد او از جوانرود
برزو بود در جزيره همچو مجنون  چه مجنونی که از سر تا به پا خون
او درويشی ز درگاه خدا بود       خريدار شهادت گشت او زود
صفر و برزو هـم از شاهکلايند      يقين هم سفره سلطان کيايند