پدر و مادر عزیزم ! ... اگر از من بدی دیدید ، مرا به بزرگواری خودتان عفو کنید . ای مادر عزیز و مهربانم ! اگر من شهید شدم صبور باشید و صبر زینبی را پیشه خود قرار دهید . وظیفه انسانی این است که از وطن و ناموس خود دفاع کند، شاید من هم توانسته باشم در این وظیفه انسانی که همانا دفاع مقدس از خاک وطن است ، اداء وظیفه کرده باشم .
سفارش می کنم که مواظب خودتان باشید. کاری نکنید که دشمنان اسلام از این نگرانی سوء استفاده کنند.
شما ای خواهران عزیز و گرامی و مهربانم ! شما همواره زینب گونه صبر داشته باشید و حجاب را سرلوحه زندگی خود قرار بدهید ، چرا که حجاب شما کوبنده تر از خون من است .
مادرم ! از شما میخواهم که خواهرم را یک خواهر انقلابی واقعی پرورش بدهید .
مادرم ! اگر من شهید شدم در تشییع جنازه من گریه کنید ، چرا که ازگریه شما دشمنان اسلام بهره می برند. مادرم ما امانتی بودیم که در دست شما قرارگرفته بودیم .

خاطرات کوتاه از شهید محمدموسی حسن نیا کاری
پدرشهید: برای رفتن به جبهه مقداری پول در اختیارش گذاشتم. در هنگام خداحافظی از من خواست که پول ها را از زیر قالیچه بردارم و از وجود این پول ها برای رفاه خانواده استفاده کنم . همچنین یکی از دوستانش احتیاج به پول پیدا کرد تا به زندگی خود سر و سامانی دهد. شهید با فروختن موتور خود و دادن پول به او مشکل دوستش را بر طرف کرد.
خواهر شهید: زمانی که پدرمان به جبهه جنگ می رفت به برادرم گفت: مراقب مادر و خواهرانت باش و بعد رفتن پدرمان او از ما به خوبی مراقبت می کرد و با این که به سر کار می رفت در تمام امور خانه به مادرم کمک می کرد و در خرج خانه کمک مادرم بود .
خواهر شهید : برادرم از تجمع و نشستن زنان در کوچه و محل بیزار بود یکی از روزها برادرم دم غروب به منزل ما آمد، دید داخل محل زن های همسایه منزل یکی از همسایه ها جمع شدند. برادرم تخته ای برداشت و روی آن نوشت از امروز زن ها حق تجمع در محل را ندارند و به تیر چراغ برق نصب کرد و از آن روز کسی در محل جمع نشد.