وصیت نامه شهید مجتبی رعیتی دماوندی
زمانیکه جسد مرا برای آخرین دیدار به منزل آوردند به جای گریه و شیون و زاری برای از دست دادنم، به فکر قبر و قیامت باشید که من نمونه ای از شمایم. این راهی است که چه بخواهیم و نخواهیم باید برویم. دنیا گذرگاه است و آخرت پایدار، پس به فکر قیامت باشید.
مراسمی که برایم برگزار می کنید حتماً ساده و کم خرج باشد. چون نمی خواهم مجلس تجملاتی و پر سر و صدایی برایم به راه بیاندازید. می خواهم مجلس هایی که برایم برگزار می نمایید ازساده ترین مجالس نیزساده تر باشد.
تقاضای اکید دارم که دربین مردم از من به هیچ وجه تعریف نکنید و ازمن قهرمانی پر ماجرا و عارفی مجاهد نسازید چون همانطوری که می دانید،من بنده ای بودم ازبندگان خدا و مانند انسانها گناه دامان را نیز آلوده کرده بود.
از شما می خواهم که برای گناهان من ازخدا مغفرت بطلبید و همچنین آزاری که به شما رسانده ام عفوم نمایید.
سعادت و نیکبختی آخرت به سختی کشیدن در این دنیا وابسته است لذا باید خود را آماده هرگونه ناملایمات و طعنه شنیدن نمایید.
قداست خون شهیدانتان را حفظ نمایید.